เภสัชกรหนุ่มนั่งกระเช้าลอยฟ้าสองชั้นแห่งแรกในญี่ปุ่น ไปภูเขาหิมะที่กระเช้าชินโฮทากะ

นาฬิกาปลุกดังขึ้นในตอนเช้า พร้อมกับฉันที่เปิดตาของฉันโดยอัตโนมัติ หลังจากใช้นิ้วของคุณเพื่อปิดเสียงบนหน้าจอ ฉันรีบกดโทรศัพท์เพื่อดูบรรยากาศของหมู่บ้านชิราคาวาโกะ (ชิราคาวาโกะ) ทันทีด้วยคำอธิษฐานในใจ ปล่อยให้หิมะตกในวันนี้ (หลังจากที่หิมะไม่ตกเลยในช่วงหลายวันที่ผ่านมา) แต่แล้วกลับรู้สึกเหมือนมีคนอกหัก หิมะไม่ตกในหมู่บ้านชิราคาวาโกะวันนี้

ทั้งที่รู้ว่าปีนี้หิมะตกและแห้งอาจจะพบน้อยกว่าปีที่แล้วเนื่องจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง แต่คิดว่าน่าจะมีปาฏิหาริย์บ้าง ความหวังที่จะได้เห็นหิมะที่หมู่บ้านชิราคาวาโกะดูเหมือนจะจางหายไป

“ถ้าคุณไม่คาดหวัง คุณจะไม่ผิดหวัง” คำพูดเหล่านี้ลอยอยู่ในหัวของฉัน ฉันเปลี่ยนแผนการเดินทาง หลังจากหาข้อมูลมาซักพัก ก็พบว่ามีเป้าหมายที่จะไปดูหิมะ ไม่ไกลจากโรงแรมคือ “Shinhotaka Ropeway” ที่ตั้งใจอยากจะสัมผัสและยืนอยู่ท่ามกลางหิมะที่ตกลงมาจากท้องฟ้าสักครั้งในชีวิต

หลังจากแปรงฟัน ล้างหน้า อาบน้ำ ฉันก็รีบแต่งตัวและจัดของและลงไปที่ห้องอาหารเช้าของโรงแรม พอกินอิ่ม ผมก็ออกจากโรงแรมและเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋วในศูนย์รถโดยสารทาคายามะ โนฮิ

ได้ตั๋วมา 6,000 เยน รวมค่ารถไป-กลับ จากเมืองทาคายามะและตั๋วกระเช้า เมืองทาคายามะ เมืองที่ฉันเลือกเดินทางมาพักตั้งแต่เมื่อวาน ตั้งอยู่ในจังหวัดกิฟุ (กิฟุ) ในภาคกลางของหมู่เกาะญี่ปุ่น นักท่องเที่ยวชอบเที่ยวเมืองเก่า วัดฮิดะโคคุบุนจิตั้งอยู่ริมถนนซันมาจิเป็นโบราณสถานแห่งชาติและเป็นมรดกทางวัฒนธรรม ความพิเศษของเมืองคือเนื้อฮิดะ ต้องลอง!

เริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วยหิมะ

พอขึ้นรถบัสก็เลือกนั่งริมหน้าต่าง พร้อมถอดหูฟังฟังเพลงเพื่อบรรยากาศที่ผ่อนคลาย ผมหยิบตั๋วและตารางเส้นทาง คาดหวังการเดินทางจากเมืองทาคายามะไปยังชินโฮทากะโรปเวย์ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง 40 นาที

รถบัสออกเป็นเวลานาน เห็นวิวธรรมชาติมีหิมะขาวปกคลุมต้นไม้ รถขับผ่านแม่น้ำ ฉันเดาว่าน้ำคงจะเย็นมาก เพราะมีก้อนหิมะกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ ฉันนั่งมองวิวทั้งสองข้างด้วยความเพลิดเพลิน จนกระทั่งรถจอดที่ป้ายที่เป็นเป้าหมายของการเดินทางวันนี้ Shinhotaka Ropeway

บางทีการเดินทางไม่สำคัญว่าเราจะไปที่ไหน แต่สิ่งสำคัญคือเราต้องเรียนรู้บางสิ่งจากแต่ละแห่ง” ครั้งหนึ่งฉันเคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางของนักเขียน เป็นประโยคที่อ่านซ้ำสองสามครั้งแล้วก็ยังประทับใจ แล้วฉันจะเรียนหรือได้อะไรที่นี่” ฉันคิดกับตัวเอง

ฉันเดินลงจากรถ ความรู้สึกแรกที่เขารู้สึกเย็นชา หิมะเริ่มตก ฉันยืนอยู่บนท้องฟ้าสีขาวมืดครึ้มครู่หนึ่งก่อนจะหนีออกจากอาคาร พร้อมส่งรอยยิ้มที่เป็นมิตรและมอบให้แก่พนักงาน ระหว่างเดินเข้าแถวรอขึ้นเคเบิลคาร์ จะมีเจ้าหน้าที่มาประทับตราบนตั๋วอีกครั้ง

กระเช้าลอยฟ้าจะแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นชั้นเดียวซึ่งใช้เวลาประมาณ 4 นาที หยุดที่สถานี Nabedaira Kogen จากนั้นเดินทางไปยังจุดกอนโดลาที่สอง เป็นเรือกอนโดลาสองชั้นที่แรกและแห่งเดียวในญี่ปุ่น แบ่งออกเป็นชั้นบนและชั้นล่าง เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ของที่นี่

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : rickclubb.com